Anthologia Vossiana 41 Z (= 448-449 R = 446-447 SB)
De uino et laetitia
Sic tua sit, quamcumque tuam uis esse puellam,
Sic quamcumque uoles mutuus ignis edat,
Sic numquam dulci careant tua pectora flamma
Et sic laesuro semper amore uacent;
5
Vince mero curas et, quidquid forte remordet,
Comprime deque animo nubila pelle tuo.
Nox curam, si prendit, alit: male creditur illi
Cura, nisi a multo marcida facta mero.
Pithoeum (vel potius Patissonium) secuti, duo carmina faciunt, quorum prius (1-4) aut in fine aut in initio mutilum (Baehrens Shackleton); et inscr. insequenti addunt, exceptis Prato Tandoi