Anthologia Vossiana 9 Z (= 405 R = 401 SB)
Ad amicum optimum
Crispe, meae uires lassarumque anchora rerum,
Crispe, uel antiquo conspiciende foro,
Crispe, potens numquam, nisi cum prodesse uolebas,
Naufragio litus tutaque terra meo,
5
Solus honor nobis, arx et tutissima nobis
Et nunc afflicto sola quies animo,
Crispe, fides dulcis placideque acerrima uirtus,
Cuius Cecropio pectora melle madent,
Maxima facundo uel auo uel gloria patri,
10
Quo solo careat si quis, in exilio est:
Tantum, qui iaceo saxis telluris adhaerens,
Mens tecum est, nulla quae cohibetur humo.
De hoc carm. cf. Mallory Harrison, 117ss.