Vnam expetebant uirginem iuuenes duo.

Vicit locuples genus et formam pauperis.

Vt nuptiarum dictus aduenit dies,

Amans, dolorem quia non poterat perpeti,

5

Maerens propinquos contulit se in hortulos,

Quos ultra paulo uilla splendens diuitis

Erat acceptura uirginem e matris sinu,

Parum ampla in urbe uisa quod fuerat domus.

Pompa explicatur, turba concurrit frequens,

10

Et coniugalem praefert Hymenaeus facem.

Asellus autem, qui solebat pauperi

Quaestum deferre, stabat portae in limine.

Illum puellae casu conducunt sui,

Viae labores teneros ne laedant pedes.

15

Repente caelum, Veneris misericordia,

Ventis mouetur, intonat mundi fragor

Noctemque densis horridam nimbis parat.

Lux rapitur oculis, et simul uis grandinis

Effusa trepidos passim comites dissipat,

20

Sibi quemque cogens petere praesidium fuga.

Asellus notum proxime tectum subit,

Et uoce magna sese uenisse indicat.

Procurrunt pueri, pulchram aspiciunt uirginem

Et admirantur; deinde domino nuntiant.

25

Inter sodales ille paucos accubans

Amorem crebris auocabat poculis.

Vbi nuntiatum est, recreatus gaudiis

Hortante Baccho et Venere, dulcis perficit

Aequalitatis inter plausus nuptias.

30

Quaerunt parentes per praeconem filiam;

Nouus maritus coniuge amissa dolet.

Quid esset actum postquam populo innotuit,

Omnes fauorem comprobarunt caelitum.