Est ardalionum quaedam Romae natio,
Trepide concursans, occupata in otio,
Gratis anhelans, multa agendo nil agens,
Sibi molesta et aliis odiosissima.
5
Hanc emendare, si tamen possum, uolo
Vera fabella; pretium est operae attendere.
Caesar Tiberius cum petens Neapolim
In Misenensem uillam uenisset suam,
Quae monte summo posita Luculli manu
10
Prospectat Siculum et despicit Tuscum mare,
Ex alte cinctis unus atriensibus,
Cui tunica ab umeris linteo Pelusio
Erat destricta, cirris dependentibus,
Perambulante laeta domino uiridia,
15
Alueolo coepit ligneo conspargere
Humum aestuantem, iactans officium comes;
Sed deridetur. inde notis flexibus
Praecurrit alium in xystum, sedans puluerem.
Agnoscit hominem Caesar citoque intellegit:
20
[Vt putauit esse nescioquid boni]
"Heus!" inquit dominus. ille enimuero adsilit,
Donationis alacer certae gaudio.
Tum sic iocata est tanti maiestas ducis:
"Non multum egisti et opera nequiquam perit;
25
Multo maiores alapa mecum ueneunt."