Vulpis et coruus
Qui se laudari gaudet uerbis subdolis
Fere dat poenas turpi paenitentia.
Cum de fenestra coruus raptum caseum
Comesse uellet celsa residens arbore,
5
Vulpes inuidit, deinde sic coepit loqui:
"O qui tuarum, corue, pennarum est nitor!
Quantum decoris corpore et uultu geris!
Si uocem haberes, nulla prior ales foret."
At ille stultus, dum uult uocem ostendere
10
Lato ore emisit caseum; quem celeriter
Dolosa uulpes auidis rapuit dentibus.
Tum demum ingemuit corui deceptus stupor.
[Hac re probatur quantum ingenium ualet;
Virtute semper praeualet sapientia.]