Cornelius Seuerus carminum fragmenta 13

Testo base di riferimento: J. Blänsdorf, 2011

Cura dell'edizione digitale: P. Mastandrea, S. Arrigoni, 2015

Inserimento e controllo dei dati: S. Arrigoni

Altre sezioni


Oraque magnanimum spirantia paene uirorum

In rostris iacuere suis, sed enim abstulit omnis,

Tamquam sola foret, rapti Ciceronis imago.

Tunc redeunt animis ingentia consulis acta

5

Iurataeque manus deprensaque foedera noxae

Patriciumque nefas extinctum: poena Cethegi

Deiectusque redit uotis Catilina nefandis.

Quid fauor aut coetus, pleni quid honoribus anni

Profuerant, sacris exculta quid artibus aetas?

10

Abstulit una dies aeui decus ictaque luctu

Conticuit Latiae tristis facundia linguae.

Vnica sollicitis quondam tutela salusque,

Egregium semper patriae caput, ille senatus

Vindex, ille fori, legum ritusque togaeque

15

Publica uox saeuis aeternum obmutuit armis.

Informes uoltus sparsamque cruore nefando

Canitiem sacrasque manus operumque ministras

Tantorum pedibus ciuis proiecta superbis

Proculcauit ouans nec lubrica fata deosque

20

Respexit: nullo luet hoc Antonius aeuo.

Hoc nec in Emathio mitis uictoria Perse

Nec te, dire Syphax, non fecit <in> hoste Philippo,

Inque triumphato ludibria cuncta Iugurtha

Afuerunt nostraeque cadens ferus Hannibal irae

25

Membra tamen Stygias tulit inuiolata sub umbras.

6

extinctum Gronovius

est tunc Sen. suas. 6, 26 codd.

Sen. suas. 6, 26s. (572 M): nemo [...] ex tot disertissimis uiris melius Ciceronis mortem deplorauit quam Seuerus Cornelius: "oraque ... umbras". non fraudabo municipem nostrum bono uersu, ex quo hic multo melior Seueri Cornelii processit: (u. 11) ‘conticuit ... linguae.’ [...] ei interfuisse recitationi Seuerum quoque Cornelium scio, cui non aeque displicuisse hunc uersum quam Pollioni apparet, quod meliorem quidem, sed non dissimilem illi et ipse composuit.