Hanc tuus e Getico mittit tibi Naso salutem,

      Mittere si quisquam, quo caret ipse, potest.

Aeger enim traxi contagia corpore mentis,

      Libera tormento pars mihi ne qua uacet.

5

Perque dies multos lateris cruciatibus uror;

      Scilicet immodico frigore laesit hiems.

Si tamen ipse uales, aliqua nos parte ualemus:

      Quippe mea est umeris fulta ruina tuis.

Quid, mihi cum dederis ingentia pignora, cumque

10

      Per numeros omnes hoc tueare caput,

Quod tua me raro solatur epistula, peccas,

      Remque piam praestas, sed mihi uerba negas?

Hoc, precor, emenda: quod si correxeris unum,

      Nullus in egregio corpore naeuus erit.

15

Pluribus accusem, fieri nisi possit, ut ad me

      Littera non ueniat, missa sit illa tamen.

Di faciant, ut sit temeraria nostra querela,

      Teque putem falso non meminisse mei.

Quod precor, esse liquet: neque enim mutabile robur

20

      Credere me fas est pectoris esse tui.

Cana prius gelido desint absinthia Ponto,

      Et careat dulci Trinacris Hybla thymo,

Immemorem quam te quisquam conuincat amici.

      Non ita sunt fati stamina nigra mei.

25

Tu tamen, ut possis falsae quoque pellere culpae

      Crimina, quod non es, ne uideare, caue.

Vtque solebamus consumere longa loquendo

      Tempora, sermoni deficiente die,

Sic ferat ac referat tacitas nunc littera uoces,

30

      Et peragant linguae charta manusque uices.

Quod fore ne nimium uidear diffidere, sitque

      Versibus hoc paucis admonuisse satis,

Accipe quo semper finitur epistula uerbo,

      (Atque meis distent ut tua fata!) "uale".