Memnona si mater, mater plorauit Achillem,

      Et tangunt magnas tristia fata deas,

Flebilis indignos, Elegia, solue capillos:

      A, nimis ex uero nunc tibi nomen erit.

5

Ille tui uates operis, tua fama, Tibullus

      Ardet in exstructo corpus inane rogo.

Ecce puer Veneris fert euersamque pharetram

      Et fractos arcus et sine luce facem;

Aspice, demissis ut eat miserabilis alis

10

      Pectoraque infesta tundat aperta manu.

Excipiunt lacrimas sparsi per colla capilli,

      Oraque singultu concutiente sonant.

Fratris in Aeneae sic illum funere dicunt

      Egressum tectis, pulcher Iule, tuis.

15

Nec minus est confusa Venus moriente Tibullo

      Quam iuueni rupit cum ferus inguen aper.

At sacri uates et diuum cura uocamur,

      Sunt etiam qui nos numen habere putent.

Scilicet omne sacrum mors importuna profanat;

20

      Omnibus obscuras inicit illa manus.

Quid puer Ismario, quid mater, profuit Orpheo,

      Carmine quid uictas obstipuisse feras?

Et Linon in siluis idem pater "aelinon" altis

      Dicitur inuita concinuisse lyra.

25

Adice Maeoniden, a quo ceu fonte perenni

      Vatum Pieriis ora rigantur aquis:

Hunc quoque summa dies nigro summersit Auerno;

      Defugiunt auidos carmina sola rogos.

Durat opus uatum, Troiani fama laboris

30

      Tardaque nocturno tela retexta dolo:

Sic Nemesis longum, sic Delia nomen habebunt,

      Altera cura recens, altera primus amor.

Quid uos sacra iuuant? quid nunc Aegyptia prosunt

      Sistra? quid in uacuo secubuisse toro?

35

Cum rapiunt mala fata bonos, (ignoscite fasso)

      Sollicitor nullos esse putare deos.

Viue pius: moriere pius; cole sacra: colentem

      Mors grauis a templis in caua busta trahet.

Carminibus confide bonis: iacet ecce Tibullus;

40

      Vix manet e toto, parua quod urna capit.

Tene, sacer uates, flammae rapuere rogales,

      Pectoribus pasci nec timuere tuis?

Aurea sanctorum potuissent templa deorum

      Vrere, quae tantum sustinuere nefas.

45

Auertit uultus, Erycis quae possidet arces;

      Sunt quoque qui lacrimas continuisse negant.

Sed tamen hoc melius, quam si Phaeacia tellus

      Ignotum uili supposuisset humo.

Hic certe madidos fugientis pressit ocellos

50

      Mater et in cineres ultima dona tulit;

Hic soror in partem misera cum matre doloris

      Venit inornatas dilaniata comas,

Cumque tuis sua iunxerunt Nemesisque priorque

      Oscula nec solos destituere rogos.

55

Delia discedens "felicius" inquit "amata

      Sum tibi: uixisti, dum tuus ignis eram".

Cui Nemesis "quid" ait "tibi sunt mea damna dolori?

      Me tenuit moriens deficiente manu."

Si tamen e nobis aliquid nisi nomen et umbra

60

      Restat, in Elysia ualle Tibullus erit.

Obuius huic uenies hedera iuuenalia cinctus

      Tempora cum Caluo, docte Catulle, tuo;

Tu quoque, si falsum est temerati crimen amici,

      Sanguinis atque animae prodige Galle tuae.

65

His comes umbra tua est, si qua est modo corporis umbra;

      Auxisti numeros, culte Tibulle, pios.

Ossa quieta, precor, tuta requiescite in urna,

      Et sit humus cineri non onerosa tuo.