Ouidius amores 2, 14

Testo base di riferimento: E. J. Kenney, 1961

Cura dell'edizione digitale: A. Romeo, 2009

Altre sezioni


Quid iuuat inmunes belli cessare puellas

      Nec fera peltatas agmina uelle sequi,

Si sine Marte suis patiuntur uulnera telis

      Et caecas armant in sua fata manus?

5

Quae prima instituit teneros conuellere fetus,

      Militia fuerat digna perire sua.

Scilicet ut careat rugarum crimine uenter,

      Sternetur pugnae tristis harena tuae?

Si mos antiquis placuisset matribus idem,

10

     Gens hominum uitio deperitura fuit,

Quique iterum iaceret generis primordia nostri

      In uacuo lapides orbe, parandus erat.

Quis Priami fregisset opes, si numen aquarum

      Iusta recusasset pondera ferre Thetis?

15

Ilia si tumido geminos in uentre necasset,

      Casurus dominae conditor Vrbis erat;

Si Venus Aenean grauida temerasset in aluo,

     Caesaribus tellus orba futura fuit.

Tu quoque, cum posses nasci formosa, perisses,

20

      Temptasset, quod tu, si tua mater opus;

Ipse ego, cum fuerim melius periturus amando,

      Vidissem nullos matre necante dies.

Quid plenam fraudas uitem crescentibus uuis

      Pomaque crudeli uellis acerba manu?

25

Sponte fluant matura sua; sine crescere nata:

      Est pretium paruae non leue uita morae.

Vestra quid effoditis subiectis uiscera telis

      Et nondum natis dira uenena datis?

Colchida respersam puerorum sanguine culpant,

30

     Aque sua caesum matre queruntur Ityn:

Vtraque saeua parens, sed tristibus utraque causis

     Iactura socii sanguinis ulta uirum.

Dicite, quis Tereus, quis uos inritet Iaso

      Figere sollicita corpora uestra manu?

35

Hoc neque in Armeniis tigres fecere latebris,

      Perdere nec fetus ausa leaena suos.

At tenerae faciunt, sed non impune, puellae:

      Saepe, suos utero quae necat, ipsa perit;

Ipsa perit ferturque rogo resoluta capillos,

40

      Et clamant "merito" qui modo cumque uident.

Ista sed aetherias uanescant dicta per auras,

      Et sint ominibus pondera nulla meis.

Di, faciles peccasse semel concedite tuto;

      Et satis est: poenam culpa secunda ferat.

10

fuit P ς φ

foret S ω