Huc ades et tenerae morbos expelle puellae:
Huc ades, intonsa Phoebe superbe coma.
Crede mihi, propera: nec te iam, Phoebe, pigebit
Formosae medicas applicuisse manus.
5
Effice ne macies pallentes occupet artus
Neu notet informis candida membra color,
Et quodcumque mali est et quicquid triste timemus,
In pelagus rapidis euehat amnis aquis.
Sancte, ueni, tecumque feras, quicumque sapores,
10
Quicumque et cantus corpora fessa leuant,
Neu iuuenem torque, metuit qui fata puellae
Votaque pro domina uix numeranda facit.
Interdum uouet, interdum, quod langueat illa,
Dicit in aeternos aspera uerba deos.
15
Pone metum, Cerinthe; deus non laedit amantes.
Tu modo semper ama: salua puella tibi est.
At nunc tota tua est, te solum candida secum
Cogitat, et frustra credula turba sedet.
Phoebe, faue: laus magna tibi tribuetur in uno
20
Corpore seruato restituisse duos.
Nil opus est fletu: lacrimis erit aptius uti,
Si quando fuerit tristior illa tibi.
Iam celeber, iam laetus eris, cum debita reddet
Certatim sanctis laetus uterque focis.
25
Tunc te felicem dicet pia turba deorum
Optabunt artes et sibi quisque tuas.