Propertius elegiae 2, 4

Testo base di riferimento: P. Fedeli, 2005

Cura dell'edizione digitale: C. Formicola, 2010

Inserimento e controllo dei dati: P. Marzano, 2010

Permalink: https://www.mqdq.it/texts/PROP|ele2|004

Multa prius dominae delicta queraris oportet,

Saepe roges aliquid, saepe repulsus eas

Et saepe immeritos corrumpas dentibus unguis

Et crepitum dubio suscitet ira pede!

Nequiquam perfusa meis unguenta capillis,

Ibat et extenso planta morata gradu.

Non hic herba ualet, non hic nocturna Cytaeis,

(Nam cui non ego sum fallaci praemia uati?

Quae mea non decies somnia uersat anus?):

Quippe, ubi nec causas nec apertos cernimus ictus,

Vnde tamen ueniant tot mala caeca uia est.

Non eget hic medicis, non lectis mollibus aeger,

Huic nullum caeli tempus et aura nocet:

Ambulat - et subito mirantur funus amici!

Sic est incautum, quidquid habetur amor.

Hostis si quis erit nobis, amet ille puellas:

Gaudeat in puero, si quis amicus erit!

Tranquillo tuta descendis flumine cumba:

Quid tibi tam parui gurgitis unda nocet?

Alter saepe uno mutat praecordia uerbo,

Altera uix ipso sanguine mollis erit.