Diuis orte bonis, optume Romulae

Custos gentis, abes iam nimium diu:

Maturum reditum pollicitus patrum

Sancto concilio, redi.

5

Lucem redde tuae, dux bone, patriae.

Instar ueris enim uoltus ubi tuus

Adfulsit populo, gratior it dies

Et soles melius nitent.

Vt mater iuuenem, quem Notus inuido

10

Flatu Carpathii trans maris aequora

Cunctantem spatio longius annuo

Dulci distinet a domo,

Votis ominibusque et precibus uocat

Curuo nec faciem litore dimouet,

15

Sic desideriis icta fidelibus

Quaerit patria Caesarem.

Tutus bos etenim rura perambulat,

Nutrit rura Ceres almaque Faustitas,

Pacatum uolitant per mare nauitae,

20

Culpari metuit fides,

Nullis polluitur casta domus stupris,

Mos et lex maculosum edomuit nefas,

Laudantur simili prole puerperae,

Culpam poena premit comes.

25

Quis Parthum paueat, quis gelidum Scythen,

Quis Germania quos horrida parturit

Fetus incolumi Caesare? quis ferae

Bellum curet Hiberiae?

Condit quisque diem collibus in suis

30

Et uitem uiduas ducit ad arbores;

Hinc ad uina redit laetus et alteris

Te mensis adhibet deum.

Te multa prece, te prosequitur mero

Defuso pateris, et Laribus tuum

35

Miscet numen, uti Graecia Castoris

Et magni memor Herculis.

"Longas o utinam, dux bone, ferias

Praestes Hesperiae" dicimus integro

Sicci mane die, dicimus uuidi,

40

Cum sol Oceano subest.