O fons Bandusiae, splendidior uitro,
Dulci digne mero non sine floribus,
Cras donaberis haedo,
Cui frons turgida cornibus
5
Primis et uenerem et proelia destinat -
Frustra, nam gelidos inficiet tibi
Rubro sanguine riuos
Lasciui suboles gregis.
Te flagrantis atrox hora Caniculae
10
Nescit tangere, tu frigus amabile
Fessis uomere tauris
Praebes et pecori uago.
Fies nobilium tu quoque fontium
Me dicente cauis inpositam ilicem
15
Saxis, unde loquaces
Lymphae desiliunt tuae.