Ex Sophocle
O multa dictu grauia, perpessu aspera
Quae corpore exanclata atque animo pertuli!
Nec mihi Iunonis terror inplacabilis
Nec tantum inuexit tristis Eurystheus mali,
5
Quantum una uecors Oenei partu edita.
Haec me inretiuit ueste furiali inscium,
Quae latere inhaerens morsu lacerat uiscera,
Vrguensque grauiter pulmonum haurit spiritus:
Iam decolorem sanguinem omnem exsorbuit.
10
Sic corpus clade horribili absumptum extabuit:
Ipse inligatus peste interimor textili.
Hos non hostilis dextra, non terra edita
Moles Gigantum, non biformato impetu
Centaurus ictus corpori inflixit meo,
15
Non Graia uis, non barbara ulla inmanitas,
Non saeua terris gens relegata ultimis,
Quas peragrans undique omnem ecferitatem expuli,
Sed feminae uir feminea interimor manu.
O nate, uere hoc nomen usurpa patri,
20
Ne me occidentem matris superet caritas.
Huc adripe ad me manibus abstractam piis:
Iam cernam mene an illam potiorem putes.
Perge, aude, nate! inlacrima patris pestibus,
Miserere! gentes nostras flebunt miserias.
25
Heu uirginalem me ore ploratum edere,
Quem uidit nemo ulli ingemescentem malo!
Ecfeminata uirtus adflicta occidit.
Accede, nate, adsiste, miserandum aspice
Euisceratum corpus laceratum patris!
30
Videte, cuncti, tuque, Caelestum sator
Iace, obsecro, in me uim coruscam fulminis!
Nunc, nunc dolorum anxiferi torquent uertices,
Nunc serpit ardor. o ante uictrices manus,
O pectora, o terga, o lacertorum tori,
35
Vestrone pressu quondam Nemeaeus leo
Frendens efflauit grauiter extremum halitum?
Haec dextra Lernam taetra mactata excetra
Pacauit? haec bicorporem adflixit manum?
Erymanthiam haec uastificam abiecit beluam?
40
Haec e Tartarea tenebrica abstractum plaga
Tricipitem eduxit Hydra generatum canem?
Haec interemit tortu multiplicabili
Draconem auriferam optutu adseruantem arborem?
Multa alia uictrix nostra lustrauit manus,
45
Nec quisquam e nostris spolia cepit laudibus.
7
Cic. Tusc. 2, 20: sed uideamus Herculem ipsum ..., quas hic uoces apud Sophoclem in Trachiniis edit! cui cum Deianira sanguine Centauri tinctam tunicam induisset inhaesissetque ea uisceribus, ait ille: "o multa ... laudibus".
Cf. Soph. Trach. 1046-1102: Ηρ: ὦ πολλὰ δὴ καὶ θερμὰ καὶ λόγῳ κακὰ/ ... κοὐδεὶς τροπαῖ' ἔστησε τῶν ἐμῶν χερῶν.