Alma Venus <quondam> dum Martis uitat amores
Et pedibus nudis florea prata premit,
Sacrilega placidas irrepsit spina per herbas
Et tenero plantas uulnere mox lacerat.
5
Funditur inde cruor; uestitur spina rubore;
Quae scelus admisit, munus odoris habet.
Sanguine cuncta rubent croceos dumeta per agros
Et sancit uepres astra imitata rosa.
Quid prodest, Cypris, Martem fugisse cruentum,
10
Cum tibi puniceo sanguine planta madet?
Sanguineis Cytherea genis, sic crimina punis,
Mordacem ut spinam flammea gemma tegat?
Sic decuit doluisse deam, sic numen amorum,
Vindicet ut blandis uulnera muneribus.