Anthologia Latina 128 R (= 117
Ad lenonem comitiacum
Militiae cultus et nigri tegmina panni
Cur magis exoptes, dissere, leno, mihi.
Exiguone tibi crescebat cellula quaestus,
Cum grauis adducta uirgine saccus erat?
5
An nescis populi pastum sibi tollere paucos,
Vnde miser fisco paupere miles eget?
Effuge uitandos, si qua potes arte, labores,
Vt caleas tenso uiuere, leno, pede.
Nam si formonsas redeas lenare puellas
10
Et dederit quaestus cottidiana Venus,
Non iam miles eris humilis, sed diuite nummo
comitiacum
comitiacu(m) corr. A¹ ex comitianu(m) 'vel hoc vel illud ex ultimo versu expressum ceteris parum intellectis' SB (consentiente Courtney) mire. Namque dignitatis titulus (comitiacusvocatur officialis quidam, de quo Th. l. L. III 1797, 83) in lenonem - bis uno tempore comitem (infra v. 12) - scite iocatur (cf. V. p. s. 32-33 = Praef. 42-43)