Pectore de sterili si flumina larga rigarem,

      Non te sufficerem, dux Bodegisle, loqui.

Inuasit nostram subito tua gratia mentem,

      Vt modo plus uester quam meus esse uelim.

5

Quo primum placidos merui cognoscere uultus,

      Oris ab unguento membra refecta gero.

Colloquio dulci satiasti pectus amantis,

      Nam mihi de uoto dant tua uerba cibum.

Distribuunt epulas alii quae corpora supplent:

10

      Vnde animum saties, das magis ipse dapes.

Non sic inficiunt placidissima mella Falernum,

      Ceu tuus obdulcat pectora nostra sapor.

Qualiter oblectas quos semper amare uideris,

      Horae qui spatio me facis esse tuum?

15

Quae tibi sit uirtus si possem, prodere uellem;

      Sed paruo ingenio magna referre uetor.

Exiguus titubo tantarum pondere laudum,

      Sed melius gradior quem tua facta regunt.

Massiliae ductor felicia uota dedisti

20

      Rectoremque suum laude perenne refert;

Hic tibi consimili merito Germania plaudit,

      Cuius ad laudem certat uterque locus.

De bonitate tua lis est regionis utraeque:

      Te petit illa sibi, haec retinere cupit.

25

Iustitiam pauper numquam te iudice perdit,

      Nec poterit pretio uertere uera potens.

Non ligat immunem, non soluit poena nocentem,

      Nil persona capit si sua causa neget.

Lumina cordis habes, animi radiante lucerna,

30

      Et tuus aeterna luce coruscat apex.

Ingenio torrente loquax de fonte salubri

      Diuitiasque pias ore fluente rigas.

Si uideas aliquem defectum forte labore,

      Nilus ut Aegyptum, sic tua lingua fouet,

35

Qui patrias leges intra tua pectora condens

      Implicitae causae soluere fila potes.

Assiduis epulis saturas, uenerande, cateruas,

      Et repletus abit qui tua tecta petit.

Si uenis in campos, ibi plebs pascenda recurrit

40

      Consequiturque suas te comitando dapes.

Vota feras cunctis per saecula longa superstes

      Et maneas populi semper in ore potens.