Orpheus orditas moueret dum pollice chordas

      Verbaque percusso pectine fila darent,

Mox resonante lyra tetigit dulcedine siluas,

      Ad citharae cantus traxit amore feras.

5

Vndique miserunt uacuata cubilia dammas,

      Deposita rabie tigris et ipsa uenit.

Sollicitante melo nimio filomela uolatu,

      Pignora contemnens fessa cucurrit auis:

Sed quamuis longo spatio lassauerat alas,

10

      Ad uotum ueniens se recreauit auis.

Sic stimulante tua captus dulcedine, Gogo,

      Longa peregrinus regna uiator adit.

Vndique festini ueniant ut promptius omnes,

      Sic tua lingua trahit sicut et ille lyra.

15

Ipse fatigatus huc postquam uenerit exul,

      Antea quo doluit te medicante caret.

Eruis afflictis gemitus et gaudia plantas;

      Ne tamen arescant, oris ab imbre foues.

Aedificas sermone fauos noua mella ministrans,

20

      Dulcis et eloquii nectare uincis apes.

Vbere fonte rigat labiorum gratia pollens,

      Cuius ab arcano uox epulanda fluit.

Peruigili sensu diues prudentia regnat,

      Fomite condito cui salis unda natat;

25

Qui fulgore animi radios a pectore uibras,

      Et micat interior lux imitata diem.

Sed uicibus mundum modo sol modo nubila complent:

      At tua semper habent corda serena diem.

Visceribus promptis templum pietatis haberis

30

      Muneribusque sacris es fabricata domus.

Forma uenusta tibi proprio splendore coruscat,

      Vt mentis habitum uultus et ipse probet.

Omne genus laudum specie concludis in una,

      Nec plus est aliquid quam tua forma gerit.

35

Principis arbitrio Sigibercthi magnus haberis:

      Iudicium regis fallere nemo potest.

Elegit sapiens sapientem et amator amantem,

      Ac ueluti flores docta sequestrat apes.

Illius ex merito didicisti talis haberi,

40

      Et domini mores serue benigne refers.

Nuper ab Hispanis per multa pericula terris

      Egregio regi gaudia summa uehis.

Diligis hunc tantum quantum meliora parasti:

      Nemo armis potuit quod tua lingua dedit.

45

Haec bona si taceam, te nostra silentia laudant,

      Nec uoces spectes qui mea corda tenes.

Vera fauendo cano neque me fallacia damnat,

      Teste loquor populo: crimine liber ero.

Haec tibi longinquos laus ardua surgat in annos,

50

      Haec te uita diu seruet et illa colat.