Venantius Fortunatus carminum libri 6, 3

Altre sezioni


Inclita progenies, regali stirpe coruscans,

      Cui celsum a proauis nomen origo dedit:

Currit in orbe uolans generis noua gloria uestri

      Et simul hinc frater personat, inde pater.

5

Sed quamuis niteat generosa propago parentum

      Moribus ex uestris multiplicatur honor.

Cernimus in uobis quidquid laudatur in illis:

      Ornasti antiquum, Theodechilde, genus.

Mens ueneranda decens sollers pia cara benigna:

10

      Cum sis prole potens, gratia maior adest.

Euitans odii causas micat ampla potestas:

      Quae terrore minus, plus in amore uenis.

Mitis ab ore sonus suauissima dicta resultat

      Verbaque colloquii sunt quasi mella faui.

15

Femineum sexum quantum praecedis honore.

      Tantum alias superas et pietatis ope.

Si nouus adueniat, recipis sic mente benigna,

      Ac si seruitiis iam placuisset auis.

Pauperibus fessis tua dextera seminat escas,

20

      Vt segetes fructu fertiliore metas.

Vnde foues inopes, semper satiata manebis,

      Et quem sumit egens, fit tuus ille cibus.

Peruenit ad Christum quidquid largiris egeno:

      Etsi nemo uidet, non peritura manent.

25

Cum uenit extremus finis concludere mundum.

      Omnia dum pereunt, tu meliora petis.

Ecclesiae sacrae te dispensante nouantur:

      Ipsa domum Christi condis et ille tuam.

Tu fabricas illi terris, dabit ille supernis:

30

      Commutas melius sic habitura polos.

Stat sine fraude tuum quod mittis ad astra talentum:

      Quas bene dispergis has tibi condis opes.

Quae domino uiuis summos non perdis honores:

      Regna tenes terris, regna tenenda polis.

35

Sit modo longa salus pro munere plebis in orbe.

      Felix quae meritis, luce perennis eris.