Sentio, summe pater, lumen uenerabile cunctis,
Vrbis dulce caput, mihi nomen amabile, Felix,
Amplectens quem corde gero pietatis in ulnis,
Pondus suaue meum (nec onus grauat istud amantem),
5
Cur humilem me, summe, uocas loca uisere blanda
Quae te, care, tenent? tecum modularer in illis,
Qua tua rura lauat uitrea Liger algidus unda.
Cariaci speciosus ager deuexus in amnem,
Hinc ubi flumen aquis recreat, hinc pampinus umbris
10
Et crepitans Boreas pineta comata flagellat:
Vber nempe solum, piscoso litore pulchrum,
Sed Fortunato facies tua reddit amoenum.