Sceptrorum columen, terrae decus et iubar orbis,
Hoc artus tumulo uult CARETENE tegi.
Quo famulam tu, Christe, tuam rerumque potentem
De mundi regnis ad tua regna uocas
5
Thesaurum ditem felici fine secutam,
Fotis pauperibus quem dedit illa deo.
Iam dudum castum castigans aspera corpus
Delituit uestis murice sub rutilo.
Occuluit laeto ieiunia sobria uultu,
10
Secretaeque dedit regia membra cruci.
Principis excelsi curas partita mariti
Adiuncto rexit culmina consilio,
Praeclaram subolem dulcesque gauisa nepotes
Ad ueram doctos sollicitare fidem.
15
Dotibus his pollens sublimi mente subire
Non spreuit sacrum post diadema iugum.
Cedat odoriferis quondam dominata Sabaeis,
Expetiit mirum quae Salomonis opus.
Condidit haec templum praesens, quod personat orbe,
20
Angelicisque dedit limina celsa choris.
Laxatura reos regi quas saepe ferebat,
Has offerre preces nunc tibi, Christe, potest.
Quam cum post decimum rapuit mors inuida lustrum,
Accepit melior tum sine fine dies.
25
Iamque bis octona Septembrem luce mouebat
Nomen Messalae consulis annus agens.