Piscator solitus praedam suspendere saeta
Exigui piscis uile trahebat onus.
Sed postquam superas captum perduxit ad auras
Atque auido fixum uulnus ab ore tulit,
5
"Parce, precor, supplex lacrimis ita dixit obortis:
Nam quanta ex nostro corpore lucra feres?
Nunc me saxosis genetrix fecunda sub antris
Fudit et in propriis ludere iussit aquis.
Tolle minas, tenerumque tuis sine crescere mensis:
10
Haec tibi me rursum litoris ora dabit:
Protinus immensi depastus caerula ponti
Pinguior ad calamum sponte recurro tuum."
Ille nefas captum referens absoluere piscem,
Difficiles queritur casibus esse uices:
15
"Nam miserum est, inquit, praesentem amittere praedam,
Stultius et rursum uota futura sequi."