Orphea cum primae sociarent numina taedae

      Ruraque conpleret Thracia festus Hymen,

Certauere ferae picturataeque uolucres

      Dona suo uati quae potiora darent,

5

Quippe antri memores, cautes ubi saepe sonorae

      Praebuerant dulci mira theatra lyrae:

Caucaseo crystalla ferunt de uertice lynces,

      Grypes Hyperborei pondera fulua soli;

Furatae Veneris prato per inane columbae

10

      Florea conexis serta tulere rosis,

Fractaque nobilium ramis electra sororum

      Cycnus oloriferi uexit ab amne Padi,

Et Nilo Pygmaea grues post bella remenso

     Ore legunt rubri germina cara maris;

15

Venit et extremo Phoenix longaeuus ab Euro

     Adportans unco cinnama rara pede:

Nulla auium pecudumque fuit quae ferre negaret

     Vectigal meritae coniugiale lyrae.

Tunc opibus totoque Heliconis sedula regno

20

      Ornabat propriam Calliopea nurum.

Ipsam praeterea dominam stellantis Olympi

      Ad nati thalamos ausa rogare parens.

Nec spreuit regina deum, uel matris honore

      Vel iusto uatis ducta fauore pii,

25

Qui sibi carminibus totiens lustrauerat aras

     Iunonis blanda numina uoce canens

Proeliaque altisoni referens Phlegraea mariti,

      Titanum fractas Enceladique minas.

Ilicet aduentu noctem dignata iugalem

30

      Addidit augendis munera sacra toris,

Munera mortales non admittentia cultus,

      Munera quae solos fas habuisse deos.

Sed quod Threicio Iuno placabilis Orphei,

      Hoc poteris uotis esse, Serena, meis.

35

Illius expectant famulantia sidera nutum:

      Sub pedibus regitur terra fretumque tuis.

Non ego, cum peterem, sollemni more procorum

      Promisi gregibus pascua plena meis,

Nec quod mille mihi lateant sub palmite colles

40

      Fluctuet et glauca pinguis oliua coma,

Nec quod nostra Ceres numerosa falce laboret

      Aurataeque ferant culmina celsa trabes.

Suffecit mandasse deam: tua littera nobis

      Et pecus et segetes et domus ampla fuit.

45

Inflexit soceros et maiestate petendi

      Texit pauperiem nominis umbra tui.

Quid non perficeret scribentis uoce Serenae

      Vel genius regni uel pietatis amor?

Atque utinam sub luce tui contingeret oris

50

      Coniugis et castris et solio generi

Optatum celebrare diem! me iungeret auspex

      Purpura, me sancto cingeret aula choro,

Et mihi quam scriptis desponderat ante puellam

      Coniugiis eadem pronuba dextra daret.

55

Nunc medium quoniam uotis maioribus aequor

      Inuidet et Libycae dissidet ora plagae,

Saltem absens, regina, faue reditusque secundos

      Adnue sidereo laeta supercilio.

Terrarum tu pande uias, tu mitibus Euris

60

     Aequora pacari prosperiora iube,

Vt tibi Pierides doctumque fluens Aganippe

      Debita seruato uota cliente canant.