Haec quidem Pythagorica est apophasis secundum tale quod subiectum est distichon:
Πρῶτον μὲν μὴ φῦναι ἐν ἀνθρώποισιν ἄριστον,
Δεύτερον ὅττι τάχιστα πύλας Ἀίδαο περῆσαι.
Contra sed alterius sectator dogmatis ista
Quid doceat reprobans, subdita disce legens:
5
Ergo nihil quoniam uita est quod amemus in ista,
Nec tamen incassum fas est nos credere natos,
Auctorem uitae si iustum credimus esse,
Vita alia est nobis illi uiuendo paranda,
Cum quo post istam possimus uiuere uitam.
10
Illi equidem Stygias properent descendere ad undas,
Pythagoreorum stolidum qui dogma secuti
Non nasci sese quam natos uiuere malint.