Pater ad filium, cum temporibus tyrannicis ipse Treueris remansisset et filius ad patriam profectus esset. hoc incohatum neque impletum sic de liturariis scriptum.
Debeo et hanc nostris, fili dulcissime, curis 
Historiam, quamquam titulo non digna sereno
Anxia maestarum fuerit querimonia rerum.
Iam super egelidae stagnantia terga Mosellae
5
Protulerat te, nate, ratis maestique parentis
Oscula et amplexus discreuerat inuidus amnis.
Solus ego et quamuis coetu celebratus amico
Solus eram profugaeque dabam pia uota carinae
Solus adhuc te, nate, uidens, celerisque remulci
10
Culpabam properos aduerso flumine cursus.
Quis fuit ille dies? non annus longior ille est,
Attica quem docti collegit cura Metonis.
Desertus uacuis solisque exerceor oris;
Nunc ego pubentes salicum deuerbero frondes,
15
Gramineos nunc frango toros uiridisque per uluas
Lubrica substratis uestigia libro lapillis.
Sic lux prima abiit, sic altera meta diei,
Sic geminas alterna rotat uertigo tenebras,
Sic alias, totusque mihi sic annus abibit,
20
Restituant donec tua me tibi fata parentem.
Hac ego condicione licet uel morte paciscar,
Dum decores suprema patris tu, nate, superstes.
contatti: 