Antiqui rex magne poli mundique prioris,
Sub quo pigra quies nec labor ullus erat,
Nec regale nimis fulmen nec fulmine digni,
Scissa nec ad Manes sed sibi diues humus:
5
Laetus ad haec facilisque ueni sollemnia Prisci
Gaudia: cum sacris te decet esse tuis.
Tu reducem patriae sexta, pater optime, bruma
Pacifici Latia reddis ab urbe Numae.
Cernis ut Ausonio similis tibi pompa macello
10
Pendeat et quantus luxurietur honos?
Quam non parca manus largaeque nomismata mensae,
Quae, Saturne, tibi pernumerentur opes?
Vtque sit his pretium meritis et gratia maior,
Et pater et frugi sic tua sacra colit.
15
At tu sancte- tuo sic semper amere Decembri-
Hos illi iubeas saepe redire dies.