Martialis epigrammata 12, 57

Altre sezioni


Cur saepe sicci parua rura Nomenti

Laremque uillae sordidum petam, quaeris?

Nec cogitandi, Sparse, nec quiescendi

In urbe locus est pauperi. negant uitam

5

Ludi magistri mane, nocte pistores,

Aerariorum marculi die toto;

Hinc otiosus sordidam quatit mensam

Neroniana nummularius massa,

Illinc palucis malleator Hispanae

10

Tritum nitenti fuste uerberat saxum;

Nec turba cessat entheata Bellonae

Nec fasciato naufragus loquax trunco,

A matre doctus nec rogare Iudaeus,

Nec sulphuratae lippus institor mercis.

15

Numerare pigri damna quis potest somni?

Dicet quot aera uerberent manus urbis,

Cum secta Colcho Luna uapulat rhombo.

Tu, Sparse, nescis ista nec potes scire,

Petilianis delicatus in regnis,

20

Cui plana summos despicit domus montis,

Et rus in urbe est uinitorque Romanus

-Nec in Falerno colle maior autumnus-

Intraque limen latus essedo cursus,

Et in profundo somnus et quies nullis

25

Offensa linguis, nec dies nisi admissus.

Nos transeuntis risus excitat turbae,

Et ad cubile est Roma. taedio fessis

Dormire quotiens libuit, imus ad uillam.