Non est mentitus qui te mihi dixit habere
Formonsam carnem, Lydia, non faciem.
Est ita, si taceas et si tam muta recumbas
Quam silet in cera uultus et in tabula.
5
Sed quotiens loqueris, carnem quoque, Lydia, perdis
Et sua plus nulli quam tibi lingua nocet.
Audiat aedilis ne te uideatque caueto:
Portentum est, quotiens coepit imago loqui.