Vernaculorum dicta, sordidum dentem,
Et foeda linguae probra circulatricis,
Quae sulphurato nolit empta ramento
Vatiniorum proxeneta fractorum,
5
Poeta quidam clancularius spargit
Et uult uideri nostra. credis hoc, Prisce?
Voce ut loquatur psittacus coturnicis
Et concupiscat esse Canus ascaules?
Procul a libellis nigra sit meis fama,
10
Quos rumor alba gemmeus uehit pinna:
Cur ego laborem notus esse tam praue,
Constare gratis cum silentium possit?