Quid tibi, Mors, faciam, quae nulli parcere nosti? 
Nescis laetitiam, nescis amare iocos.
His ego praeualui toto notissimus orbi,
Hinc mihi larga domus, hinc mihi census erat.
5
Gaudebam semper. quid enim, si gaudia desint,
Hic uagus ac fallax utile mundus habet?
Me uiso rabidi subito cecidere furores;
Ridebat summus, me ueniente, dolor.
Non licuit quemquam mordacibus urere curis
10
Nec rerum incerta mobilitate trahi
Vincebat cunctos praesentia nostra timores
Et mecum felix quaelibet hora fuit.
Motibus ac dictis, tragica quoque uoce placebam
Exhilarans uariis tristia corda modis.
15
Fingebam uultus, habitus ac uerba loquentum,
Vt plures uno crederes ore loqui.
Ipse etiam, quem nostra oculis geminabat imago,
Horruit in uultus se †magis isse meos.
O quotiens imitata meo se femina gestu
20
Vidit et erubuit totaque mata fuit!
Ergo quot in nostro uidebantur corpore formae,
Tot mecum raptas abstulit atra dies.
Quo uos iam tristi turbatus deprecor ore,
Qui titulum legitis cum pietate meum:
25
"O quam laetus eras, Vitalis" dicite maesti,
"Sint tibi, Vitalis, sint tibi laeta modo."
contact: 